FOX GLACIER

LIEBSTE TROESKAS!

Vandaag vertrokken we uit Greymouth naar Fox Glacier. Dit was een dag waar ik ook al van te voren nachtmerries over had. We zouden een 4 uur durende toch gaan maken over de gletsjer, en we moesten 4 lagen warme kleding aandoen. Toen we bij de glacier-inn aankwamen hadden we eerst onze spullen gedumpt en even omgekleed om vervolgens naar de andere kant van de straat te lopen om met de glacier-bus naar de gletsjer te gaan. We kregen eerst charmante bergschoenen en dikke regenjassen want ze voorspelden slecht weer. Ook kregen we een soort spikes mee voor onder de schoenen als we de gletsjer op gingen. Na de instructies gingen we met de bus naar de gletsjer, het duurde ongeveer 10 minuten. Ik probeerde nog om te ontsnappen, maar helaas het was te laat. Toen we uitstapte werden we verdeeld in 4 groepen. Ik zat gelukkig bij de korte ronde en vanaf hier begint de 4 langste uren van mijn leven.


EEN RAMPEN PLAN

We begonnen met lopen, maar eerst moesten we 25 minuten steil een berg op lopen. Onze gids gaf ons nog wat extra instructies, waaronder bijvoorbeeld, dat als ze schreeuwt: RUN! Je zo snel als je kan er vandoor moet gaan omdat er nog wel is ‘steentjes’ naar beneden komen vallen. Deze steentjes zijn variëren van een kiezelsteen tot een steen van 3 etages hoog. Dat was nou ook niet echt een veilig gevoel. Toen we eindelijk boven waren, moesten we de spikes onder onze schoenen heen binden want we gingen het ijs op. Ook werd er verteld dat we onze voeten hard in het ijs moesten stampen omdat je anders weg kan glijden.

Nu waren we op het ijs en we moesten omhoog door een soort van kleine ijstrap. Ik voelde me net alsof ik op een veel te hoge gevaarlijke schaatsbaan stond. Het is heel lastig om niet weg te glijden aangezien dat ijs best wel hard en glad is. Onze gids vertelde ook nog dat er 3 jongens waren dood gegaan omdat het ijs afbrak en het boven op hun kwam. Een andere jongen is in een diep gat gevallen en zijn lichaam licht daar nog steeds ergens. Dus als we zijn vinger vonden kregen we een prijs, gadver. Ik wou al A.S.A.P. (as soon as possible) van het ijs af, en nu zag ik het al helemaal niet meer zitten. Soms zaten er dikke gaten in het ijs, dus je moest precies het pad van de gids volgen, nouja als je niet dood wil gaan op zo’n afschuwelijke plek. Laat het overal zijn, except van Fox Glacier. Ik snap ook niet waarom mensen daar vrijwilliger gids willen zijn, ik vroeg al aan haar of het een soort gedwongen baan was omdat je anders de bajes in moest. Maar nee geheel vrijwillig, arme mensen..

Daarna gingen we naar een ijs grot, omdat we de korte route hadden. Daar even een fotootje gemaakt en daarna nog een kleine wandeling. Al wou ik eigenlijk vanaf het begin al terug, punt A omdat ik dacht dat dit mijn dood zou worden en punt B mijn butt vroor eraf! En net toen ik dacht dat het niet erger kon, begon het te regenen. Jahoor dat kan er ook nog wel bij! Is het ijs al helemaal glad, rrrr. Toen we eindelijk weer terug gingen was ik helemaal happy! En al helemaal toen we van die stomme gletsjer af waren, ik wist in ieder geval dat ik daar niet ‘um-die-ecke’ zou gaan. Het enige wat er nog kon gebeuren was dat er een mega steen op me te pletter zou vallen, maar dan had ik nog een kans gehad om weg te rennen.

YEAH! Eindelijk waren we terug in de Fox glacier – Inn, WE HADDEN HET OVERLEEFT! Thankgod.
Oke even lekker gedoucht en avondeten gehad. Na het eten nog met de japanners origami gedaan.
Ik maakte natuurlijk de makkelijkste, een paddenstoel! Yuki zei: Why a mushroom?! Its soo ugly
Haha geweldig. Ook nog even gebullshit en toen gingen de Japanners naar bed en ik en Iris hebben nog even wat gedronken. Einde van de dag!:)



*NOTE: Ik lach op (bijna) alle foto’s maar ik was eigenlijk zwaar ongelukkig...*