Pauanui

LIEBSTE TROESKAS!

Ik ben van woensdag tot vrijdag met Rowan (mijn local rep) en haar familie naar hun strandhuisje in Pauanui geweest, Enjoy!

Woensdag

Vanochtend ging ik vroeg weg met de bus naar de base. Rowan zou me hier ophalen om naar Pauanui te gaan. Ik bleef daar tot vrijdag, en dan zou ik naar Iris in Hamilton gaan.
Pauanui is ongeveer 2 uur rijden en er wonen voornamelijk rijke en gepensioneerde mensen. Het strand daar is wel heel mooi, niet zo heel lang, maar wel mooi. Gelukkig was het weer ook mooi, en ik had mijn zonnebrand ook meegenomen. Ik had alleen mijn bikini niet bij me, maar ik kon wel een van rowan lenen. Ik kon kiezen uit een te groot bloemetjes badpak, of een roze-zwart gestreepte bikini. Dus het werd de bikini, haha. De dochter van Rowan was daar ook met haar man en 4 kinderen, 3 meisjes en 1 jongen, vanaf 1 tot 11 jaar, maar de meisjes vonden het wel helemaal leuk dat ik er was, ze hadden een hele lading nagellak meegenomen, omdat Rowan had gezegd dat ik make-up’en ook wel leuk vind. Dus ik heb hun nagels gelakt en mooi opgemaakt!


Donderdag

Vandaag heeft Coltin, (zoontje van Kim) me rondgeleid en we zijn wezen ‘boogie boarden’. Tja, achter het doel van deze ‘sport’ ben ik helaas niet achter gekomen, wel weet ik nu dat ik er niks van kan! Maar het was wel grappig! Nog even wat foto’s gemaakt en een filmpje met mijn nieuwe videocamera!


Vrijdag, een HELLS karwei!

Ik was op tijd uit bed en had gedoucht, spullen gepakt, and ready to go! Maar omdat Rowan soms het huisje verhuurt, moest ALLES (!!) worden schoongemaakt. (dit houd ook in de rotzooi van de kinderen opruimen, zie 101 toys…) Ik dacht dat het nooit eindigde, en het schoot ook allemaal niet zo erg op, dus ik had een hele goede strategie gemaakt dat als ik mee zou helpen het dan misschien wel sneller zou gaan. Alsnog na 4 uur eindelijk in de auto, met de kleintjes aan de zijkant in de stoeltjes en ik in het midden gepropt. Nou dat was echt een totale ramp! Het kindje van 3 was de hele tijd aan het janken en de baby was aan het kotsten, en alsof dat nog niet genoeg was bleef Kim ze maar chips geven om te zorgen dat ze ophielden met huilen en kotsen. Het huilen hielp wel, maar het kotsen ging gewoon door. Tot dat Kim inslaap was gevallen en de chips op was, tja dat was echt een moment waarop ik zou zeggen, IM SCREWED! Dus besloot ik maar om op mijn ipodje een film te kijken, wat niet echt goed te verstaan was aangezien dat kind nog steeds aan het blèren was. Tja die 2 uur duurde bijna net zo lang als mijn hele reis naar Nieuw-Zeeland. (voor mijn gevoel dan, haha) Om 15.10 uur waren we dan eindelijk bij Iris in Hamilton, ik heb me snel even omgekleed en daarna namen we de bus naar Hamilton centrum.

Word vervolgd, zie next blog!