WAKA AMA MAORIT!

LIEBSTE TROESKAS!

Vandaag is het al weer maandag, vorige week vroeg tyler me mee naar de waka ama training.
Waka ama is in traditionele maori boten peddelen in de rivier in een bepaald tempo. Je zit met 6 mensen in een ‘waka’ (soort kanoe) en je probeert zo snel mogelijk in een tempo te roeien.
Dit is dus niet de kapa haka, dat is weer wat anders, *zie dansen en haka’s doen*
En whaea Rangimarie (docent op school) vroeg vorige week of ik het een keertje wou proberen. So bring it on! De training was gelijk uit school en ik had me al omgekleed, let the show begin!


WAKA AMA (SMELL LIKE A RIVER..)

Ja, ik hielp mijn teamgenoten om de waka’s in het water te krijgen, het zijn toch nog grote, zware boten maar met zijn alle wil het wel. Ik had mijn sokken maar uit gedaan, iedereen liep tenslotte op hun blote voeten. Ik ging eerst met de jongens peddelen want ze kwamen een teamgenoot te kort omdat hij ziek was. De eerste ronde was het nog moeilijk om van orde te wisselen maar ik had de vibe al snel te pakken. Vooral aan mijn linkerkant gaat het roeien goed, rechts is nog wat lastig maar dat komt ook wel goed! We hadden al een behoorlijke snelheid, en het ging goed in tempo. We hadden al een behoorlijke sneheid en het ging vrij goed! Omdat de waka ama over 2 weken naar Australië gaat om competities te spelen (en ik helaas niet meer mee kon) moesten ze hun bochten trainen. Dus hadden ze bedacht dat het makkelijker voor mij was als ik deze ronde even zou gaan kijken en ze wilden me dus terug brengen naar de kant. Aan de kant is het zand hoger dus ik dacht dat het handiger was als ze niet helemaal naar de kant gingen omdat de waka dan vast zou komen te zitten. Dus 3 meter voor de kant zei ik tegen de jongens dat ze beter konden stoppen en dat ik er vanaf hier wel uit kon, en dat zij gewoon verder kunnen trainen. Waki (de coach) riep nog : Are you sure missy? En ik reageerde: Sure! Im already wet. Ja wet ja, behoorlijk wat spatters. De jongens vroegen ook nog of het oke was, maarja no problem voor deze Maorit, het kon me ook niet zo heel veel schelen eigenlijk. Heel stoer sprong ik uit de waka met de peddel boven mijn hoofd. Alleen dacht ik dat het water niet zo diep zou zijn, ik zat tot mijn taille aan in het water, lekker! Nouja ik stonk toch al naar rivier. De coach klapte en zei dat ik niet zoals de meisjes hier op school ben, die willen niet vies worden. De jongens vonden het wel cool dat ik er zo uitsprong, haha, nouja dat beetje water kon er ook nog wel bij. Later heb ik nog met de meiden gepeddeld, ik vind het leuker dan ik dacht dat het zou zijn! Het was wel zwaar, maar ook wel cool. De coach zei dat ik waarschijnlijk wel in het team kan als ze terug komen van Australië. Als ik net zoveel inzet heb als bij basketbal, had hij het al helemaal bedacht! Ja dan gaan we trainen, we trainen wel 6 dagen per week, het is wel even zwaar in het begin maar je doet het niet slecht voor de eerste keer. Kortom hij heeft het al helemaal bedacht.
Toen ik nog in Nederland was, haalde ik het niet eens in mijn hoofd om ook maar met mijn hand het water uit de rivier aan te raken, laat staan er half in te zwemmen. Er zijn wel ergere dingen waar ik me zorgen over maak, misschien heb ik gister tóch het licht gezien……


SHORT NOTE: hier heb ik helaas geen foto's van omdat mijn camera opgesloten was in Waki's auto. Dus als ik het weer ga doen, kan ik hopelijk een slachtoffer vinden die foto's kan maken!